Wystawa: Dorota Buczkowska "obecność"

W obrazach pojawia się człowiek. Jednak w odróżnieniu od portretu szukającego podobizny, tu raczej chodzi o OBECNOŚĆ. Zaznaczona jedynie konturem postać, nie odcina się od przestrzeni obrazu. Otoczenie nie jest tłem dla bohatera.

Obecność jest raczej wpisana w przestrzeń pejzażu czy wnętrza. Człowiek i otoczenie przenikają się wzajemnie, stanowią integralną całość.

Raz jest to dziecko, chłopiec, raz kobieta a innym razem mężczyzna. Ich obecność względem siebie jest naturalna. Nikt nikomu nie pozuje, nikt nikogo nie podgląda, nikt nie stara się przed nikim dobrze wypaść. Nikt nikomu nie przygląda się wprost.

Czuć, że każdy jest bliżej siebie, swoich emocji i myśli aniżeli skupiony na odbiorcy. Każdy z nich jest w naturalnej dla siebie sytuacji. Współtowarzyszą sobie. Przenikają się wzajemnie ze sobą tak samo płynnie jak z otaczającą ich przestrzenią.

W obrazach jest dużo spokoju, łagodności, ciszy, kontemplacji. Nie ma napięcia. Jest właśnie uważna obecność. Obecność Tu i Teraz. Odczuwanie chwili, która trwa i przenoszenie jej impresyjnych, ulotnych momentów, zarówno na obrazy jak i na blachy. / Anna Fronckiewicz-Spodnik

​​​​​​​Dorota Buczkowska urodziła się w 1971 r. w Warszawie. Absolwentka Wydziału Rzeźby i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim, Centrum Sztuki Villa Arson w Nicei. Twórczo zajmuje się m.in.: malarstwem, rzeźbą i rysunkiem. Dociera do ukrytych w podświadomości zachowań człowieka. Podejmuje wątki integrowania traumy, oswajania tego, co wyparte (m.in. projekt "Rok w Sanatorium", czy "Uzdrowisko"). Jej prace wyróżnia perfekcyjny warsztat malarski i graficzny. Forma jest często otwarta, niedopowiedziana, abstrakcyjna. Twórczość Buczkowskiej charakteryzuje specyficzne, autorskie operowanie świetlistością zastosowanych barw. Mieszka i pracuje w Warszawie.