Wystawa Malarstwa Zbigniewa Krajewskiego

 

Biogram:
Ukończyłem studia na wydziale Architektury i Wzornictwa gdańskiej PWSSP (obecnie ASP)
na kierunku Architektura Wnętrz. Dyplom uzyskałem w Pracowni projektowania wnętrz
profesora Boleslawa Petryckiego w 1989 roku. Moja praca dyplomowa poświęcona była
adaptacji XIX wiecznego, industrialnego kompleksu obiektów - dawnej Fabryki Maszyn
Rolniczych w Tczewie na cele ekspozycji muzealnych dla istniejącego już od kilku lat w tym
obiekcie "Muzeum Wisły".
Pracuję jako architekt wnętrz, projektant mebli. Mam w swoim dorobku wiele realizacji
projektów wnętrz o różnorodnym przeznaczeniu.
Dlaczego akwarela ? Pojawia się nieśmiało na początku moich studiów, służy celom
użytkowym, jako środek, narzędzie, technika pomocna w wykonywaniu między innymi plansz
poglądowych dla realizowanych w pracowniach projektowych prac studenckich. Dziś w erze
zaawansowanej informatyki nazwalibyśmy to wizualizacjami.
Początek mojej fascynacji akwarelą datuje się od czasu zakończenia studiów, gdy zetknąłem się
ze współczesną brytyjską akwarelą, która w sposób mistrzowski i niepowtarzalny interpretuje
przyrodę i pejzaż miejski. Od tamej chwili próbuję oddać piękno polskiej, rodzimej przyrody i
architektury, powracam również często do martwej natury, odkrywam też nowe tematy.
Akwarela jest subtelną techniką, wymagającą planowania i decydowania na każdym etapie. Jest
bardzo spontaniczna. Raz położony na papierze kolor w zasadzie już trwale na nim pozostaje.
Wszelkie poprawki można wykonywać w ograniczonym zakresie. To od artysty zależy, czy bedzie
umiał zaakceptować, przetworzyć i rozpracować, wszelkie niespodzianki, które pojawią się
zanim uzna, że obraz jest zakończony.
Doskonalenie rysunku i malarstwa akwarelowego, które stało sie głównym przedmiotem
mojego zainteresowania, przynosi rownież efekt niespodziewany ale zrozumiały - wzbogacenie
mojego warsztatu pracy jako projektanta. Natomiast sama akwarela staje się coraz bardziej
niezależna, samodzielna i autonomiczna.
O pracach i wystawie:
Wybrane na wystawę prace prezentują prawie wszystkie tematy, jakimi się do tej pory
zajmowałem - od architektury, od której rozpoczynałem swoją przygodę z malarstwem
akwarelowym, poprzez pejzaż, kompozycje kwiatowe do martwej natury i abstrakcji. Główną
rolę gra tu miejski pejzaż Olsztyna, okoliczne jeziora i przyroda, "migawki" z Zatoki Gdańskiej i
Bałtyku. Staram sie uchwycić światło i kolor charakterystyczny dla danego miejsca i czasu,
naturalne struktury - zieleni drzew i powierzchni ziemi.
Malowanie architektury i pejzażu rozpoczynam od szkicu w plenerze, akwarelą lub
cienkopisem. Wykonane w plenerze szkice i fotografie a przede wszystkim zapamiętany
charakter miejsca pomagają mi odtworzyć jego klimat.
Zdecydowana większość prac powstaje jednak w pracowni. Natomiast martwa natura lub
kwiaty - to często konieczność zaopatrzenia się w odpowiednie rekwizyty - dojrzałe owoce lub
kwiaty. Dysponując tym łatwo uchwycić jest swieżość i ksztalt owoców i kwiatów.
Oprócz farb akwarelowych używam również kredek akwarelowych, suchych pasteli, ołówka,
gwaszu lub tempery.
Pomysły na akwarele rodzą się bardzo impulsywnie, natomiast ich realizacja przechodzi
niekiedy długą drogę do gotowego obrazu. Czasami odbywa się to dość sprawnie i szybko.
Przeważnie jednak należy wykonać szkice wstępne w ołówku lub akwareli, by określić klimat
obrazu, zdecydować o fakturach, technice położenia farby, wybrać odpowiedni papier, nie zapominając

o podstawach czyli odpowiedniej kompozycji. Przydaje się cytat z klasyka: "Naucz
się zasad jak profesjonalista, abyś mógł je łamać jak artysta".
Akwarela to specyficzna technika. Wykorzystując właściwość wzajemnego rozlewania i
przenikania się kolorów, charakterystyczną tylko dla akwareli, mozna uzyskać nieprzewidywalne
kompozycje, użyteczne nie tylko w abstrakcji. Aby osiagnać zamierzony cel, w czasie
limitowanym przez wysychającą na papierze farbę, praca winna być bardzo dynamiczna i
spontaniczna.

Zbigniew Piotr Krajewski